czwartek, 13 marca 2014

"I'mperfect", graphit, 297 x 420 mm, part1 / "(Nie)doskonałość", ołówek, 297 x 420 mm, część1











stay there! and never get out!

lucy
27 years old, 28 in may
thin hair, weak, poor  – as mum would say – hair
without a second thought she spent the whole paycheck on a specialist treatment
that will soon allow her to look at herself
In a mirror
her hair will double in quantity
yes, she misses her mum
she died two years ago
she used to sing so beautifully – for her, little and snuggling
she used to stroke her had and woefully sigh
oh, sweetheart… your hair didn’t go out with a bang…
lucy is not giving up
she went through all the insults of school and playground mates with her psychotherapist
they chased her around, petting her skull, shouting bald! bald!
she learned to look up in trams, queues, elevators
where people discreetly inspect her skin patches, emerging like a crescent moon
out of fragile fluff of clouds
next year, when the company pays thirteen hundred she will go to the swedt clinic
apparently they have quality implants
and her dream will come true – appointment with a photographer friend for a shoot
first photos taken not to be burned
perhaps a fb profile…
lucy will live to a ripe old age
with a man that will fall for her long shiny hair
resting on her back when he will take her from behind
many threads of hair will tangle in his golden signet
and lucy will turn out to be an ungrateful bitch, oblivious about housekeeping
and his son’s upbringing

andrew
34 years old
women he’s slept with so far, one after another, thought that
the best they can do is to bust him
like a cowgirl
he hated it
they touched his stomach, his chest
revealing his secret
for a man he had abnormally large nipples
according to Andrew, like a blooming thirteen-year-old’s
andrew expects a great deal of women he turns on their back
will burst out laughing at the sight of tumid tits after foreplay
in puck during military commission they made it pretty clear
that what happened to andrew’s body deserves mockery and contempt
he still hears testosterone echoing the sneer of blokes in green uniforms
andrew chooses hormonal therapy
he didn’t know it will affect his mind, longing for a male torso so badly
long-term depression hit hardest each time a woman left
not able to handle suspicion of betrayal when he’d gone too far with liquor
the last one was strong
but not strong enough to pull him down from rails of newly refurbished home 
in time

veronica
about to turn 40
looked perfect her whole life
perfect relations with family members
perfect and effortless exams scores
no troubles with graduation
costumes, trousers and skirts of a perfect fit – as if made only for her
signed by names she could eventually afford
her life would unfold perfectly to the rhythm of breathtaking gigs
accompanied by classy spaces and brilliant men
her whole life hid veronica her repelling secret
amid her perfect pair of legs
unsymmetrically disgusting vulva that wouldn’t fit into the perfect
collage of esthetical world’s fragments that surrounded its creator
to make things worse, the pussy throbbed with inadequacy, swollen with
substandards that shrieked touched even by veronica’s perfect palm
the mere thought of discovering this unsymmetrical flaw, lousy
degenerated flesh that due to an evil twist became her
made her want to puke
no-one will ever find out the shameful secret
no-one has the right to unravel the horrifying injustice
from time to time, during masturbation, at the verge of pleasure blast
yearning
a thought that she’d rather have a rigid horny cock…
but she’s a realist – each and every one is attached to a man
that would think of her only as her awful pussy
like her father that checked if the little girl’s tart is still sick
with his sleazy fingers
if she has a one night stand, she makes them flood her perfect face
in a wonderful elation, she says she’s into swallowing
men love when the chairman, a woman, seen on banquets, prominent
among the social circle and named in economic weekly papers
kneels at the top of their penis stem like a dreamy virgin
awaiting the announcing

mark
turned 33 in september
he needs time
the girl he met last year on vacation
felt great in his company
she even remembers how clingy she was at that party
with everyone rather tipsy
for the first time in ages his penis hardened at the mere thought she could embrace it
he wouldn’t let such thoughts in for long
he kept his penis away from any temptation
it was difficult to finish even by himself
when he speeded up this fucking arch would cause more pain
dispersing the ecstasy
he watched that fragile blonde under bamboo roof
she sipped on her mojito and he thought about the pain
he could give her, sticking his deformed fiery cock in
in the last text that she send him, that made him delete her number from the call log
she asked if she was really so disgusting that she didn’t even deserve a word of explanation
mark didn’t save enough for the operation
he got it through connections
in the treatment room near zoologische garten of unknown reputation
he died soon after of sepsis

anka
next year she’ll be thirty
none of colleagues – the recent or from high school – remembers her smiling
she was nice and helpful though
you could see a gentle sign of sympathy for people in her
but people wondered often where the seriousness comes from
after a while roman, a visitor of the shop on the side of village that was very fond of her
(he could not stop thinking about her breasts, nipples wonderfully
piercing the tasteful armour of laced bra and skinny top
he challenged himself to get this gal spinning, blow new life in
what a waste of a nice chick, behind the counter and still unmarried
every time he visits with the excuse of bread, butter, fish pate he will
make her laugh, talk her into a movie or some shopping in the centre of Bydgoszcz
next sunday…
when they were talking before the closing hour he told her about student trips to norway
to pick blueberries…
he was so amused, laughed like a three-year-old and hiccupped, and only after a while
he noticed tears in her eyes
she just snapped and asked to leave her alone
roman didn’t know she wouldn’t show her crooked yellowish teeth, not for all the world
since she could remember smiles, happiness and relax were only about exposure
denuding and presenting the world with her darkest secret
anka believes that when she finishes dentistry course she will get on her own feet
she will leave this shithole, get a job well-paid
but most importantly she will have a special access to all those techniques 
that will change life for better
happier
with a permission to joke
anka doesn’t know yet that her intestines cloak a deadly surprise
anka will die in april
before graduation

danka hated her breasts
even after the second child, right after turning 30
and even when her colleagues told her half-jokingly
that after feeding two mammals there’s nothing to be ashamed about
whenever she felt her breast, soft as udders of a badly kept dog
stick to the skin underneath, she hated her body
these watery, baby pink nipples and she dreamt of suicide, a
quiet one, no fuss, no sobbing and emotional blackmail for the family
she could relate with her first boyfriend
he loved having doggy-style sex with the control in his hand, zapping all the
horny, black 19-year-olds with hard brown raisin-like nipples
sticking out to the camera’s lens
that’s why she always wore her bra
slept in it, ran in it, cleaned, worked, relaxed in it, even in bed she made
her husband believe she enjoyed costumes and corsets, pushup bras and garter belts
that’s how she’d like to be fucked until the end of her days
the husband found it acceptable
danka found her love for breasts just before passing out
when she was told it’s too late for mastectomy

bożena
lost her legs, from knees down, on the day of her 35th birthday
climbing, worsening weather, numerous frostbites, transportation problems
staphylococcus, gangrene, amputation…
when her husband left, she settled at a friend’s
in a mountain cottage
everyday filled with people she saw climbing up
 and going down
by themselves, no help needed
she despised them
she learned herself to commute on a basic wheelchair – with a little help from her friend
she auctioned several monotypes as old as student times
her biggest dream was to put together a project with women like her
that would tell about beauty, in another way…
when she finally made her mind up about a photoshoot and unraveled her disfigured nudity
her popularity – as an artist and performer – increased enough to let her live worthily 
a confession to her friend about the only body imperfection she hated 
before the accident, that she was damn ashamed of her whole life were her feet
presumably deformed by tight shoes, worn in all the mountain trails in the world
today i am complete and fulfilled – there is not a part of my body that i don’t accept



***
my daughter visited me on sunday, as usual
the sun warmed my neck
i felt the warmth spreading down, embracing my arms, back, and slides
down hugging buttocks, slips to tights lands on slippers that coat feet, up to the toes…
sun didn’t chose better, prettier, straighter, healthier, jucier places
nobly generous
democratically just
the daughter stared at my face
i know she pondered on that a lot, but after a few months she lost her hope for good
that her thought process can occupy my crooked mind
in her face i saw worry tainted with pretension
mummy… why did you do it to yourself?... why are you doing this to us?... where did you go?... will you even tell me what it’s like up there?
will you ever come back to us?

my dearest daughter
inside of me
at the very bottom
exists the only place i can feel safe at
where my imperfections cease to exist
no soggy breasts
no eaten bloody nails
no endless wounds after punishing burns made on the sinful body…
no lichen head skin with bald patches
nor my asymmetrical vulva
i am there, and i am pure
sensible, calm and free
don’t ask me to leave…
i don’t feel safe anywhere else
enough to have the will to breathe
pump the blood
turn fats into prostaglandins

i will stay there
because i am not able to exist
anywhere else


characters named in the story are constructs of my imagination and they feel safe being kept there
leave them alone

Aśka Bitner for KropkiKreski

Translation: Zuzanna Gil





Siedź tam! i nigdy stamtąd nie wychodź!

łucja
27 lat, w maju skończy 28
ma bardzo cienkie, słabe, byle jakie - jak mawiała mama - włosy
bez chwili zastanowienia całą premię przeznaczyła na specjalistyczny zabieg, który już wkrótce ma sprawić, że będzie mogła na siebie patrzeć 
w lustrze
ilość jej włosów ma się powiększyć dwukrotnie
tak, tęskni za mamą
zmarła dwa lata temu
tak pięknie śpiewała jej - malutkiej, wtulonej w nią...
głaskała jej główkę i ze smutkiem wzdychała...
oj, córuniu... nie udały ci się te włoski...
łucja nie ma zamiaru się poddać
przerobiła ze swoim psychoterapeutą wszystkie wyzwiska dzieciaków ze szkoły i osiedla, którzy ganiali za nią klepiąc ją po głowie i wrzeszcząc łysa! łysa!
nauczyła się nie spuszczać wzroku w tramwaju, kolejce, windzie
kiedy ludzie dyskretnie próbują zlustrować placki skóry, prześwitujące jak tarcza księżyca spomiędzy meszkowatych, delikatnych chmurek włosów
w przyszłym roku, jak w firmie wypłacą jej trzynastkę pojedzie do kliniki do schwedt
tam ponoć robią świetne implanty...
wtedy spełni swoje marzenie - umówi się z przyjaciółką-fotografką na sesję zdjęciową
to będą pierwsze zdjęcia w jej życiu, których nie spali
może pomyśli o profilu na fejsbuku...
łucja dożyje starości
u boku mężczyzny, który zakocha się w jej pięknych, lśniących włosach, cudownie opadających na plecy, gdy będzie ją brał od tyłu...
wiele z tych włosów zaplącze się w jego złoty sygnet
gdy łucja okaże się niewdzięczną ździrą, która nie potrafi prowadzić jego domu ani wychowywać jego syna


andrzej
lat 34
kobiety, z którymi sypiał do tej pory - jedna po drugiej - uważały, że to co mogą mu dać najlepszego, to ujeżdżanie go 
na jeźdźca
nienawidził tego
dotykały jego brzucha, torsu
w ten sposób odkrywając jego sekret
jego nietypowo jak na mężczyznę powiększone sutki
zdaniem andrzeja, wyglądają jak u pączkującej trzynastolatki
andrzej spodziewa się, że większość z tych kobiet, które konsekwentnie odwraca na brzuch po grze wstępnej, wybuchnie śmiechem na widok jego nabrzmiałych cycków
w pucku, na komisji wojskowej, nie pozostawiono cienia wątpliwości, że to co przydarzyło się ciału andrzeja, zasługuje na pogardę i ośmieszenie
do dziś słyszy echo tego testosteronowego rechotu facetów w zielonych mundurkach...
andrzej zdecydował się na terapię hormonalną
nie wiedział, że tak niekorzystnie wpłynie na jego tęskniącą za męskim torsem psychikę
długoletnia depresja dawała się we znaki najbardziej, gdy odchodziły kobiety
które nie były w stanie poradzić sobie z jego podejrzeniami o zdradę, gdy przeholowywał z wódą...
ostatnia z nich była silna
nie na tyle jednak, by ściągnąć go na czas z balustrady ich wykończonego na wiosnę domu...


weronika
dobija właśnie czterdziestki
całe życie wyglądała pięknie
pięknie układały się jej stosunki rodzinne
pięknie i gładko zdawała wszystkie egzaminy
bez trudności broniła wszystkie dyplomy
pięknie leżały na niej - jakby idealnie na nią skrojone - kostiumy, spodnie, sukienki, sygnowane nazwiskami, na które po jakimś czasie mogła sobie pozwolić
całe jej życie pięknie układało się w rytm oszałamiających koncertów, w akompaniamencie gustownych wnętrz i wśród olśniewających mężczyzn
całe życie - weronika - wśród pary swoich pięknych nóg, skrywała swój najobrzydliwszy sekret
jej niesymetrycznie obrzydliwy srom za nic nie chciał wpisać się w kolaż doskonałych elementów estetycznego świata, który od zawsze otaczał jego właścicielkę
jakby na złość weronice, cipa tętniła swoją nieadekwatnością, nabrzmiewała obleśną niewymiarowością, która krzyczała nawet pod dotykiem pięknych dłoni weroniki
na samą myśl, że ktoś mógłby odkryć tę niesymetryczną niedoskonałość, parszywie zdegenerowaną tkankę, która jakimś podłym trafem stała się częścią jej własnego ciała, zbierało się się na rzygi...
nikt nigdy nie dowie się o tym wstydliwym sekrecie
nikt nie ma prawa zdemaskować tej przerażającej niesprawiedliwości
czasem, podczas masturbacji, tuż przed wybuchem zalewającej rozkoszy, pojawiała się taka tęsknota
myśl, że pragnęłaby wsunąć tam naprężonego, napalonego kutasa...
jest jednak realistką - każdy z nich dołączony jest do mężczyzny
który odtąd kojarzyłby ją już tylko z jej obrzydliwą cipą
tak samo jak jej ojciec, który każdego wieczoru sprawdzał oślinionymi palcami, czy jego mała dziewczynka nadal ma chorą cipkę...
jeśli miewa przygodne stosunki z mężczyznami, robi wszystko by zalewali w uniesieniu jej piękną twarz i mówi, że najbardziej rajcuje ją łykanie ich spermy
mężczyźni uwielbiają, gdy pani prezes, kobieta, spotykana na drogich bankietach, licząca się w towarzystwie i wzmiankowana w artykułach tygodników ekonomicznych, klęczy u nasady ich penisa jak rozmarzona dziewica oczekująca zwiastowania


marek
skończył we wrześniu 33 lata
potrzebuje czasu
dziewczyna, którą spotkał w zeszłym roku na wakacjach
czuła się dobrze w jego towarzystwie
pamięta nawet jak bardzo kleiła się do niego po tej imprezie na plaży
gdzie wszyscy byli już dość mocno wstawieni
poczuł po raz pierwszy od bardzo dawna, że jego penis stwardniał na myśl o tym, że mogłaby go objąć dłonią
od dawna nie pozwalał sobie na takie myśli
i od dawna trzymał swojego penisa z dala od pokus
nawet jemu samemu było trudno doprowadzić się do końca
bo gdy nabierał tempa, ta pierdolona krzywizna sprawiała mu coraz więcej bólu, który rozganiał podniecenie...
patrzył na tę drobną blondynkę pod bambusowym zadaszeniem, sączącą mojito i myślał o tym, jaki ból sprawiałby jej 
wpychając w nią swojego napalonego, zdeformowanego chuja...
w ostatnim sms'ie, którego od niej dostał a z którym ostatecznie usunął z książki adresowej również i jej numer telefonu 
pytała, czy na prawdę była aż tak odrażająca, że nie zasłużyła nawet na słowo wyjaśnienia?
markowi nie udało się uzbierać odpowiedniej kwoty na zabieg
zrobił to po znajomości
w gabinecie niedaleko zoologische garten, o niepotwierdzonej reputacji
wkrótce potem zmarł z powodu sepsy


anka
w przyszłym roku dobije trzydziestki
nikt z jej otoczenia - czy to teraz, czy jeszcze w ogólniaku - nie pamięta, żeby się uśmiechała
była wprawdzie bardzo życzliwa, pomocna
na jej twarzy łagodnie rysowała się sympatia do ludzi
jednak coraz częściej ludzie zastanawiali się, skąd wzięła się ta powaga i uciekanie od ludzi
po jakimś czasie romek, który odwiedzał jest sklepik na skraju wsi, a któremu ania bardzo się podobała (nie mógł przestać fantazjować na temat jej piersi, tak cudownie przebijających się sutkami przez podwójną zbroję gustownego koronkowego stanika i lajkrowej bluzki), postawił sobie wyzwanie, że spróbuje rozkręcić tę babeczkę, tchnąć w nią życie
kto to widział, żeby taka fajna laska marnowała się za ladą, wciąż jako panna na wydaniu?
za każdym razem kiedy ją odwiedzi pod pretekstem bułek, masła, pasty z makreli, będzie próbował ją rozbawić, namówić na kino w domu kultury, zaproponować wyjazd do szoping center w bydgoszczy, w najbliższą niedzielę...
kiedy tak sobie rozmawiali kiedyś przed zamknięciem sklepu opowiedział jej o  wyjazdach studenckich do norwegii, na jagody... 
tak go to rozbawiło, rechotał jak dziecko z czkawką i dopiero po kilku minutach zobaczył w oczach anki łzy
burknęła coś i powiedziała, żeby zostawił ją w spokoju
romek nie mógł wiedzieć, że ania za nic w świecie nie pokaże mu swoich krzywych, obrzydliwych, poczerniałych zębów 
że odkąd pamięta uśmiech, radość, rozluźnienie kojarzyły jej się jedynie z obnażeniem
obnażeniem i okazaniem światu najpaskudniejszego sekretu
anka wierzy, że gdy skończy studium stomatologiczne, które choć ciężko ale skutecznie uda jej się doprowadzić do końca w przyszłym roku, będzie mogła odbić się finansowo
wyjedzie z tej dziury, dostanie lepiej płatną pracę
no a przede wszystkim będzie mogła na specjalnych warunkach skorzystać z zabiegów, które zmienią jej życie na lepsze
radośniejsze
z pozwoleniem na żarty
ania nie wie jeszcze, że jej jelita już skrywają w sobie zabójczą niespodziankę
ania umrze w kwietniu
jeszcze przed obroną dyplomu


danka nienawidziła swoich piersi
nawet gdy urodziła drugie dziecko, zaraz po trzydziestce
i kiedy koleżanki mówiły jej półżartem
że po wykarmieniu dwóch ssaków to już żaden wstyd
ona przy każdej sytuacji, gdy poczuła, że jej miękkie jak wymiona źle karmionej suki piersi przyklejały się do skóry tuż pod nimi, nienawidziła całego swojego ciała a w szczególności tych rozlanych, bladoróżowych brodawek i rozmarzała się na temat samobójstwa - tego cichego, bez awantur, łkania i szantażu emocjonalnego wobec całej rodziny
nie miała za złe swojemu pierwszemu chłopakowi
który uwielbiał się z nią kochać od tyłu z pilotem w ręku, przelatując wszystkie te gładkie, napalone, ciemnoskóre dziewiętnastolatki ze sterczącymi, brązowymi, twardymi jak rodzynki sutkami, strzelającymi w szkło kamery
dlatego też rzadko pozwalała sobie na chodzenie bez stanika
spała w nim, biegała, sprzątała, pracowała, odpoczywała, nawet w łóżku z mężem, udało się zbudować w nim przekonanie, że lubi przebieranki i że gorset, puszap bra i pas do pończoch, to jest to w czym chciałaby być rżnięta do końca swoich dni
mąż nie widział w tym nic złego
danka pokochała swoje piersi tuż przed końcem swoich dni
dokładnie - na miesiąc przed tym
kiedy dowiedziała się, że na mastektomię jest już za późno


bożena
straciła nogi, od kolan w dół, w swoje trzydzieste piąte urodziny
wspinaczka, załamanie pogody, liczne odmrożenia, problemy z transportem do kraju, gronkowiec, gangrena, amputacja...
kiedy odszedł od niej mąż, zamieszkała u przyjaciółki
w górach
codziennie widziała ludzi, którzy wybierają się tam
i stamtąd wracają
o własnych siłach
nienawidziła ich 
nauczyła się poruszać na prymitywnym wózku - przy pomocy przyjaciół udało jej się zlicytować kilka monotypii z czasów jeszcze studenckich
jej wielkim marzeniem było stworzyć projekt z kobietami w podobnej jak ona sama sytuacji, w których będzie mogła opowiedzieć o pięknie, inaczej...
kiedy odważyła się na sesję zdjęciową i pokazała w niej swoją oszpeconą nagość, jej popularność - jako artystki i performerki wzrosła na tyle, że mogła sobie pozwolić na godne życie
swojej przyjaciółce wyznała wtedy, że jedyną rzeczą, której nienawidziła w swoim ciele przed wypadkiem i której chorobliwie wstydziła się całe swoje życie, były jej stopy - ponoć szpetnie zniekształcone od ciężkich butów, w których pokonywała szlaki górskie na całym świecie
dziś jestem kompletna i pełna - nie ma takiej części mojego ciała, której bym nie akceptowała


***
moja córka odwiedziła mnie jak zwykle w niedzielę
słońce ogrzewało kark
czułam, jak ciepło rozchodzi się stamtąd w dół, obejmuje moje ramiona, plecy, schodzi w dół, otula pośladki, bokiem ześlizguje się po udach, lądując w kapciach, otulających stopy, aż po koniuszki palców...
słońce nie wybierało miejsc lepszych, ładniejszych, prostszych, zdrowszych, jędrniejszych
było szlachetnie szczodre
demokratycznie sprawiedliwe
nieoceniające
córka popatrzyła na moja twarz
wiem, że zastanawiała się wielokrotnie ale po kilku miesiącach całkowicie straciła nadzieję na to, że jako takie procesy myślowe są w stanie w ogóle zajmować mój odjechany umysł
w jej twarzy ujrzałam troskę zabarwioną pretensją
mamusiu... dlaczego to sobie zrobiłaś?... dlaczego nam to robisz?... gdzie odeszłaś?... czy kiedyś powiesz mi, jak tam jest?... 
czy kiedyś wrócisz do nas?...

moja najdroższa córeczko
tam w środku mnie
na samym dnie
jest jedyne miejsce, w którym mogę czuć się bezpiecznie
i w którym nie istnieją moje niedoskonałości
moje zwiotczałe piersi
moje poobgryzane do krwi paznokcie
moje niegojące się rany po przypaleniach dokonywanych za karę na moim grzesznym ciele...
moja liszajowata skóra głowy, z łysymi plackami
ani mój niesymetryczny srom
tam jestem czysta ja
mądra, spokojna i wolna
nie wymagaj ode mnie, żebym opuściła to miejsce...
nigdzie nie czuję się na tyle bezpiecznie
by chcieć jeszcze oddychać
pompować krew
transformować tłuszcze w prostaglandyny

zostanę tam
bo nigdzie indziej
nie potrafię być



postacie występujące w tej historii są wytworem mojej wyobraźni
pozostając tam - czują się bezpiecznie 

zostawmy je w spokoju...

Aśka Bitner dla KropkiKreski